EK Assen 2009

Zoals dat in september wel meer gebeurt, werd er ook dit jaar een Europees Kampioenschap touwtrekken georganiseerd. Deze keer was het ultieme touwtrektornooi opgesteld in het Nederlandse Assen, vlakbij dat bekende racecircuit.

Gewogen en goedgekeurd
Op woensdag 16 september propten we de auto's vol en reden diep het Nederlandse grondgebied binnen. Vanaf 17u werden we voor de Open Club klassen, (geprogrammeerd voor donderdag en vrijdag) gewogen en gecheckt. Naar jaarlijkse gewoonte is ons zwaarste team, afgevallen tot een lichtere klasse. In de winter weegt het team rond de 680kg, om in september onder de 640kg te duiken. Zo kunnen we met hetzelfde team in 2 reeksen meestrijden. Dit jaar konden we een volledig jonger team opstellen. Zij streden mee in de 600kg en in een reeks voor beloften jonger dan 23 jaar. Onze jongere leeuwen werden voor het eerst in de weide gegooid met afgetrainde beren en ander gevaarlijke dieren.

In elk geval, na maanden van weinig eten, veel sporten, trainen, en afzien, wil een buffet wel eens smaken. De niet al te grote borden werden dan ook strategisch en zeer doordacht opgetast met al het lekkere voedsel dat we ons al een tijdje moesten ontzeggen. De schade was snel ingehaald, na een keer of 3-4 bijladen, was ons maagje weer de maag die het voordien altijd was geweest.

Na het eten zochten we onze herberg op. Na het bespreken van de tactiek voor de komende dagen, bij een lekkere chocomelk met slagroom, zijn we tijdig in ons bed gekropen.

Mertensmannen 600: de toekomst verzekerd
Donderdag : Mertensmannen 600kg openden, samen met een 35 andere teams het EK. De voorrondes waren klein uitgevallen, dus alles wat er aan de andere kant kwam staan moest overwonnen worden. Dat de jonge Mertensmannen de knepen van het touwtrekken deftig kregen aangeleerd was te verwachten. Enkele wedstrijden hadden ze gewonnen, elke wedstrijd gingen ze voor winst, ... dat was te ver gegrepen maar, ze hebben bloed geroken, Van deze bende hebben we het laatste nog niet gezien, en gehoord. Wordt vervolgd...

Mertensmannen 680kg: door onrecht eruit in voorronde
Nadien werd de titel voor 680kg uitgevochten, ... Vrij vertaald betekend tug of war : touw van oorlog. EN DAT HET OORLOG WAS, mag je gerust weten. Mertensmannen kreeg de zwaarste tegenstanders in de voorrondes. Het Zwitserse Sins, de Bisons (NL), VeenseBoys(NL),... Het zou vechten, wroeten en trekken worden, een totale uitputtingsslag om hier door te komen. Maar Mertensmannen zou Mertensmannen niet zijn, als ze dat niet deden. Dus na ettelijke keren van totale inspanning konden we de meeste overmacht wel breken en stonden we 2e in de reeks. Alleen moest OKIA nog strijden tegen Sins. Aangezien wij wonnen van Sins, en vlot verloren van de eerste in de reeks : OKIA, gingen we er van uit dat OKIA, Sins ook wel op hun kl***n zou geven. Niet dus, een passief OKIA liet Sins winnen, zodat Sins alsnog 2e en wij dus 3de werden. Mertensmannen uitgeschakeld. Dat we hier slecht gezind van werden is geen geheim. Dat OKIA nog niet klaar is met Mertensmannen ook niet...

Mertensmannen 640kg : Achtste finales
Vrijdag : Vandaag mochten de oudste beginnen aan een nieuwe uitputtingsslag. In de klasse 640kg, de koninginnenklasse van het touwtrekken. In deze klasse veroverden we begin juni nog de Belgische titel. We hoopten op een zware, maar haalbare groep, en die kregen we. Als opwarmertje begonnen we tegen Boley. Een team van Ieren met een gemiddelde leeftijd die 20 jaar ouder is dan de onze. De Ieren hadden donderdag de 680kg reeks nog gewonnen, maar ze stonden er weer even fris bij. Voor een leek in touwtrekken lijkt dit een makkie, wij weten wel beter, al jaren zitten zij aan de top, enkele ouder dan 60 jaar, lopen al wat krom, maar denk maar niet dat je daar ook maar iets tegen kunt beginnen.

Normaal hebben we respect voor ouderen. SORRY, It's War, TUG OF WAR. Omdat we nog wat gefrustreerd waren hadden we voor niemand nog respect. Ze moesten er allemaal aan. Na een geweldige start hadden we Boley al verschalkt, tot halfweg. Daar stopten die oude knoesten ons, en pakten het helemaal mee terug. Hierdoor is ons respect voor die mannen met meer levenswijsheid nog gestegen. Maar de rest kreeg geen keus, het was buigen of breken. We braken ze allemaal, deze keer mochten we wel door naar de volgende ronde.

In de achtste finale kregen we Zwitserse Mosnang tegen. Die hadden ons 2 jaar geleden in Engeland ook al uitgeschakeld. Dat zouden we niet nog eens laten gebeuren...

Supergeconcentreerd keken we naar de scheids, bij het commando kapten we onze stalen hielen diep in de ondergrond, elke spiervezel werd tot spanning aangemaand, ... PULL: 16 afgetrainde lichamen trokken het touw uiteen, beenspieren duwden enorme krachten uit op de grond, terwijl de handen met alle macht het touw omklemden. Minutenlang werd er gestreden voor het ticket richting kwartfinale. Af en toe namen we een meter, zij namen hem terug, ... Na een 4-tal minuten moesten we onze meerdere erkennen in de Zwitsers, die uiteindelijk brons haalden.

Beloften pakken enkele punten tegen zware tegenstand
Hierna mochten de beloften hun ding doen. Zij kregen een grote reeks voorgeschoteld, en konden hun puntjes pakken. Voor hun eerste jaar op een Europees Kampioenschap hebben onze jonge strijders het zeer goed gedaan. De opvolging is verzekerd.

Nationale selecties voor Mertensmannen
Aan Mertensmannen werd gevraagd het nationale team voor de 680kg te vormen. Dat dit een hele eer is, zal wel duidelijk zijn, uitkomen voor je land op een Europees Kampioenschap is immers weinigen gegeven. Zaterdagmorgen, half 10: voor een 3de keer knoopten we onze veters vast en bonden we onze riemen om. De handen goed geharst begaven we ons op het wedstrijdterrein. Je mag weten dat de meeste landen hun nationale trekkers enkel in de nationale teams laten meedoen. Belgie heeft niet die luxe en moet het doen met dubbel en triple-trekkers. Met versterking van Belgisch oudste strijder (Dre van Fam.Janssens) bonden we de strijd aan met de buitenlanders. Na verlies tegen Nederland en Zwitserland konden we, verwonderlijk toch, punten pakken tegen landen zoals Engeland, Italie, Wales,... Hierdoor kregen we even uitzicht op een 4e en dus finale plaats. Maar dat was buiten Ierland (Boley) gerekend, zij brachten ons terug naar een 6e plaats. Wat al bij al een verdiende plaats is.

Zondagmorgen traden 2 van onze leden nog aan voor het nationale beloftenteam. Het team met een gemiddelde leeftijd van 20 jaar moest hun meerdere erkennen in de veelal meer ervaren tegenstanders. Een uiteindelijke 7de plaats is dan ook een verdienstelijke uitslag. Dat er voor de volgende jaren potentieel in het team zit mag wel duidelijk zijn, dat gaat vonken geven binnen 2 a 3 jaar...

En vanaf nu trainen om volgend jaar op het WK in Zuid-Afrika nog betere resultaten neer te zetten. U hoort nog van ons... (RM)